BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Sunday, September 20, 2009

Ang 'Di Nagwawakas na Wakas

Ito ang wakas na hindi magwawakas. Ito ang kwentong walang katapusan. Sapagkat ang mga alamat ay magluluwal ng mga bagong alamat at ang mga kwento ay hindi matutuldukan dahil hindi kailanman mabibigyang linaw ang lahat.

Sa kabanatang Ang Alamat ng Lilang Takay, ipinakita kung paano nagbunga ng iba’t ibang kwento ang kwento tungkol sa babaeng naaaninag ng mga taga-bayan sa bundok. Nagbunga ito ng kwento nina Kanaway at Takay at ang kanilang ipinagbabawal na pagmamahalan. Ang iniisip ng mga karaniwang mambabasa matatapos na ang kanilang kwento nang maging bato si Kanaway ngunit hindi nagkamali sila. Itinangis pa ni Takay ang pagkamatay ni Kanaway at sa kaniyang matinding kalungkutan, nagmistulang isang lilang halaman siyang lumulutang-lutang sa isang lawa. Dito natin makikita kung paano nagkaroon pa ng bagong alamat ang isa nang alamat. Makikita rin natin dito na hindi nagtatapos ang daloy ng panahon, na hanggang may mga utak na kumakalam at naghahanap ng mga kasagutan, hindi kailanman matatapos ang isang kwento.

Sa huling kabanata naman, ibinunyag na ni Esteban ang mga lihim at mga kasagutan sa mga nangyari sa buong akda. Sa huling kabanata, inilalagom na ni Esteban ang buong akda. Ipinapalinawag niya ang kahalagahan ng hindi pagkakaroon ng kaalaman sa lahat ng bagay, ng pagkakaroon ng mulat na mulat na mga mata’t isipan. Kung alam na ng isang tao ang lahat, wala nang saysay pa na maipagpatuloy ang buhay. Ang kwento tulad ng buhay ay napapatakbo ng pagtutuklas at paghahanap kung wala nang natitirang matutuklasan, hindi na kailangan pang mabuhay.

Bilang paglalagom, naging mahalaga para sa akin ang dalawang huling kabanatang ito dahil sinasagot nito ang isa sa mga malalaking katanungan ukol sa buhay. Bakit nga ba tayo nabubuhay?

- Miguel Enrico C. Paala


Sir, akin po yung blog last week na walang pangalan. Yung pamagat po ay Mga mukha ng Katapangan. Ngayon ko lang po napansin na hindi ko nalagyan ng pangalan. Salamat po sa pag-uunawa. :)

0 comments: