Kasaysayan ng Tao

Sa dalawang kabanata, "Ang Alamat ng Mirasol" at "Estela Luna, Estela Maris," mapapansin na itong dalawa ay tungkol sa buhay nina Selya at Boboy. Ang aking unang naisip ay, "Bakit ngayon lang?" Nakalipas na ang ilang kabanata at ngayon pa lang natin nalalaman ang tauhan! Sa mga nakasanayan kong libro, sa simula inihahayag at inilalarawan ang mga tauhan.

Sa aking palagay, ito ay dahil sa totoong buhay naman, hindi naman biglaan ang pagkakakilala natin sa mga tao. Hindi lang naman tayo basta-basta lumalapit sa isang bagong kilala at mag-tsismisan at tawanan kaagad. Kumbaga, mayroon muna tayong iniisip (sa Ingles ay "first impression") tungkol sa tao bago man tayo lumapit at magdesisyong maging kaibigan o kaaway ng taong kakasalamuha lamang.

Sa mga nakalipas na kabanata, hindi ko masyadong nagustuhan si Selya. Hindi siya tulad ng nanay ko o lola ko. Ang mga nakakatanda at magulang sa pamilya ko ay mapagmahal. Sa lahat ng bagay, basta mabuti siyempre, binibigyan nila ako parati ng suporta. Sa oras ng hirap at sakit, naroon palagi si nanay. Kung kailangan ng kuwentong pampagana at dagdag na pagkahubog ng sarili, nariyan naman ang aking lola. Sa mga nakaraang kabanata, hindi talaga masasabing ganoon si Selya. Ngunit nang bigyan siya ng sariling kasaysayan, totoong mas naintriga ako at tumaas ang interes ko sa kanya. Mahahambing ko siya sa isang payak na Maria Clara. Pero kung iisipin ko ng mas malalim, ang buhay niya ng nakaraan ay isang trahedya. Siya ay maganda at kinagugustuhan ng marami, ngunit nang taasan niya ang tingin sa Amerikano, akala niya iyon ang magsasabi ng pag-ibig. Ngunit nang hindi, parang pinili na lamang niya ang isang lalaki at pinuwersa ang sariling mahalin iyon. Para sa akin, ang kabantang ito ay isang salamin kung bakit tila masama ang loob ni Selya sa kuwento.

Kasaysayan naman ni Boboy ang "Estela Maris, Estela Luna." Ang kagandahan ng kabanata ay nasa pamagat pa lamang. Iniba nang kaunti ang "Stella Maris, Stella Luna" (Latin para sa "Bituwin ng Dagat, Bituwin ng Buwan) at inilagay ang pangalan ni Estela. Hindi tulad ng nakasusuka at nakasasakal na kuwento ng pag-ibig na inilalahad sa ibang kuwento, ang bagong pag-ibig na nadarama ni Boboy ay magandang basahin. Ito'y parang isang kuwentong pag-ibig na ideyal. Kung aking tutuusin, sana kahit papaano madama ko rin ang ganitong klase ng pagmamahal. Sana, madama ng lahat ang kilig ng unang engkuwentro, kilig ng paghahabol, kilig ng pagsasagot, kilig ng pananaginip at kilig ng pagmamahal.

Hindi tayo mga perpektong tao. Sa isang bahagi ng buhay, tayo ay nasasaktan at nagagalusan. Natutunan ko ito nang mas mabuti sa dalawang kabanata. Hindi lamang sa libro kundi sa totoong buhay makikita ang libu-libong Selya at Boboy. Imbes na tingnan silang masama at pangit, iisipin ko muna kung ano kaya ang kasaysayan nila. Baka sa isang bahagi ng buhay ng mga taong ito, tulad ni Selya at Boboy, sila rin ay ubod ng ganda at halos malunod sa pag-ibig.

-Armando T. Miclat III